Menu Sluiten

Jolanda

Van Jolanda

Gastouderopvang versus kleinschaligkinderontwikkelingscentrum??

14 juni 2022 in Niet gecategoriseerd

Het wordt tijd voor vernieuwing in denken én naam!

Gastouderopvang versus kleinschalig kindontwikkelingscentrum?

In Amsterdam hadden we een vogelopvang:” De Zwaan”. Daar werden gevangen, gewonde en zieke vogels naar toe gebracht. Zo zijn er ook: knaagdieren opvangplekken, de egel opvang ,Daklozen opvang, asielzoekers opvang, zwerfjongerenopvang….

Iedereen weet waar deze plekken voor bedoeld zijn wié en wat er wordt opgevangen. Duidelijk toch?

Zelfs kinderopvang is duidelijk. Ook al gaf de Heer Peter van Zijl, in zijn blog voor” kinderopvang totaal” al aan dat de naam “kinderopvang” de betekenis daarvan in de hedendaagse vorm onvoldoende dekt. ( helemaal mee eens) maar het is iig duidelijk dat er kinderen worden opgevangen.

Dan kom ik toch een beetje in de knoei met mijn eigen bedrijf.

Ik ben nl als ZZP- er de trotse eigenaar van …. Een gastouderopvang!

Gezien bovenstaande voorbeelden zou het dan waarschijnlijk moeten zijn dat hier gastouders worden opgevangen. En dat is wanneer ik zo om mij heen kijk,  toch niet aan de orde…

Wát zegt de naam Gastouderopvang dan wél over de vorm van opvang?

Ik zou willen dat ik een mooie eenduidige omschrijving kon geven wat voor iedere gastouder geld. Op zijn minst een soort basis omschrijving wat de gemiddelde gastouder zou omschrijven. Maar helaas….Het enige wat ()ondanks) de naam duidelijk mag zijn is dat het gaat om de opvang van kinderen die gegeven wordt door gastouders . Wat in de wettelijke omschrijving verder duidelijk wordt: opvang van kinderen in een huiselijke omgeving tegen betaling door gastouders met een minimaal zorg en welzijn niveau 2 diploma.

En dat is het dan….

Nu weet iedereen wát gastouderopvang is. Een oppasadresje voor je kinderen met minimaal opgeleide meestal vrouwen die tegen betaling op je kroost wilt passen terwijl je aan het werk bent… En.. het klopt soms.. het kán zo zijn… En dat is soms ook een bewuste keuze van die gastouder en die vraagouder. En dat mag…. Maar waarin wordt dit duidelijk?

Maar er is ook een hele grote groep gastouders die op een zeer professionele manier opvang én educatie en emotionele veiligheid aangepast op het niveau van hún gastkinderen ( ook al zo,n vreemde term) aanbiedt. Gastouders die vaak hoger zijn opgeleid. Niveau 3, 4 of HBO. Gastouders die uit de kinderopvang, onderwijs of pedagogiek komen en hun hart hebben verloren aan het werken met kinderen in kleinschalige verticale groepen. Waar er nog oog is voor kinderen om werkelijk die ontwikkeling, dat gedrag, die verdrietjes te zien. Die groepsdynamiek, de kleine ruzietjes én zelfbedachte oplossingen. Waar kinderen minder cortisol aanmaken omdat er veel meer rust, en minder stress is. Omdat gastouders hun éigen visie mogen uitdragen van een groene kinderopvang vol met “lose ends “ ontdek materiaal en een grote wilde tuin… Tot de VVE gecertificeerde gastouder die met themas in een tot rijke speel leeromgeving omgebouwde huiskamer haar draai met de kinderen vind. En alle visies daartussen in. Maar waarin wordt dit duidelijk?

Gastouders die zich niét met vergaderingen, toetsen, observatie lijsten, differentiatie lijsten en handelingsplannen, tussentijdse evaluatie, teambespreking, oudergesprekken, verslaglegging hoeven bezig te houden behalve waar zij het zélf nodig vinden want we hebben alles en kunnen alles inzetten.. we zijn nl ook voor een groot deel professionals…. Maar de tijd met en de aandacht voor de kinderen vinden wij belangrijker! Maar waarin wordt dat duidelijk?

Hoe kunnen wij als professionele leidsters van een kleinschalige kinderopvang, of… kinderontwikkelingscentrum??? Of???? Duidelijk maken wié we zijn, wát we zijn en wát wij kunnen en doen, wanneer de naam blijft hangen bij in het wild gevangen en opgesloten gastouders in de gastouderopvang?

Het wordt tijd voor vernieuwing in denken én naam!

Jolanda Vester…

Gastouder????

gastouders zijn professionals
gastouder zijn altijd bezig met educatie, scholing en echte professionals

Van Jolanda

Gelukkig, Ik hoef niet te werken…

18 september 2019 in Niet gecategoriseerd

Gelukkig hoef ik niet te werken…..

6.30… Ik schuif het kamerscherm opzij, daarachter staat mijn opgestapeld kunstwerk van kleutertafel en stoelen, keukentje, speelgoed, garage en thema materiaal. Ik heb nog een half uur om het kunstwerk en mijn huiskamer te transformeren en samen te voegen tot een aansprekende, kindvriendelijke, uitdagende speel-leeromgeving én een bewoon en leefbare huiskamer voor de andere vier gezinsleden. Snel de dweil erdoor, toilet schoonmaken…
7.00 uur: Paul komt en de jongeman duikt direct mijn “: jungle in met wéér een nieuw item , na een kort praatje gaat moeder na 10 minuten op weg naar haar werk, we zwaaien nog even , tijd voor ontbijt en dat doen we samen, want ook Paul heeft nog niet gegeten. Wanneer ik na het eten nog even snel de afwasmachine leeghaal ( en weer halfvol stouw met de bij elkaar gesprokkelde voorraad van de avond daarvoor)… en snel de was in de machine gooi , hoor ik Paul alweer enthousiast roepen Sara is er!.. Sara komt met mama binnen , ze kan nu bijna lopen maar kruipen gaat sneller. Terwijl we de afgelopen dagen en bijzonderheden even overleggen bemoeid grote broer zich ermee: “ma-ham…. Duw, duw… Gaan we al? Ma-háám! Duw…, duw…, wurm MAHAÁÁÁM!!! Duw.. duw.. wurm.. trek…… gaan we nu?! Ja David, WE GAAN ZO Houdt op!! ( duw… duw.. wurm… trek… hang… ma-hááááááá’m….dilemma… grijp ik broer bij zijn lurven? Of respecteer ik het ouderlijk gezag? Ik kies weer voor het laatste en benoem tussen neus en lippen nog even de zich in de ruimte verspreidende geur met als epicentrum haar dochter…. :“Haha , ja ik dacht al toen ik haar in de auto deed dat ik wat rook..…” nou tot vanavond hé?” we zwaaien met twee kids omgeven door een zware deken van geur waar de milleupolitie absoluut voor zou verbaliseren…. Dá-hág mama… hup! Luier uit de tas, berg billendoekjes in de aanslag, jawel……. Alles uit, schone, romper schone broek.. shirtje? Nou vooruit die kan nog., sokken? Helaas een welgemikte slag maakte een eind aan de gebruiksvriendelijkheid van dit paar. Zoek,zoek, graai graai, rommel, rommel, maar géén sokken in de tas. Oké die heb ik nog wel ergens.. de bel, Joshua staat al met papa voor de deur. Papa doet de jas en schoenen van Joshua uit, ik geef papa nog een vergeten werkje om alvast mee te nemen en een brief. Samen komen ze even binnen kijken naar de jungle en de nieuwe dierenpuzzels ( van toiletrolletjes) Wanneer papa wil gaan klampt Joshua aan hem vast en gaat papa weer zitten om nóg een knuffel te geven.. en nóg één en nóg een hele dikke… “Wanneer je in de auto stapt is het al over hoor, hoe langer je blijft hoe moeilijker het wordt voor hem.. het wordt onduidelijk wanneer je echt gaat”.. Papa gaat. Met drie kindjes voor het raam zwaaien we enthousiast en blij papa uit. Ik zet de tas van Sara weer terug in de gang en zie daar: de schoenen van Joshua op de trap staan, zijn jas, op de trap liggen en de knutsel en brief op een de derde trede liggen. ( vaders zijn soms net pubers)
Ik kan gelijk de deur open maken want Criss, de laatste voor vandaag komt binnen. Hij rent naar binnen. Ho.. stop even! Eerst je schoenen nog even uit? Eenmaal uitgepeld rent hij op de thema tafel af. Waar de dieren, de puzzels, de themaboekjes in een spannende , en leerzame omgeving zijn neergezet. Nog even spelen…. Nou doei hé roept moeder nog even.. Ik ga werken! En tegen mij, pfffff ik heb geen zin, lekker hoor dat jij thuis kan blijven! Nou fijne dag….
Ik zet het signaal liedje op: we gaan opruimen en daarna in de kring aan de slag met ons thema. De dag gaat beginnen. Koffie? Straks maar.. Het is al half 10. Gelukkig hoef ik niet te werken en mag ik thuisblijven vandaag….
Voor alle ” niet werkende thuisblijf “gastouders:
Wees trots op het beroep wat je hebt gekozen! Geniet van deze prachtige nazomer dag .
Fijne Gastouderdag!

Van Jolanda

Aapjesdag

18 september 2019 in Niet gecategoriseerd

#gobmare15jaar
#dagvandegastouder
Een bijzondere dag in dierenpark Amersfoort waar we genoten van een feestelijke en zonnige studiedag . Apengedrag versus mensengedrag…
Welke leering ik daaruit oa heb getrokken?
Apen houden van duidelijkheid en transperantie. Zó zijn de sociale regels hier. Gedraag je daar niet naar dan word je publiekelijk tot de orde geroepen. Héél publiekelijk ,met zoveel ophef en machtsvertoon of gekrijs.. dat het voor de héle groep direct héél duidelijk is wié, wát gedaan heeft én wat de consequenties daarvan zijn.
Én dat apen héél politiek correcte doorgroeimogelijkheden hebben ontwikkeld.
Datbmet een workshop ” vlooien ” veel stres en problemen de wereld uit zouden zijn..
Kinder gedrag ( aap of kind) is niets anders dan leren en ontwikkelen ( ja, ook ongewenst en ” pest” gedrag)
En apen hebben veel meer ” leercapaciteiten” in hun hersenen ,maar wat niet nodig is om te overleven, is niet nodig om te leren.
zouden wij onze hersenen wellicht veel te veel uitrekken en vullen met…..
Iets om over na te denken..
Ook een interesante tekst: het is niet de sterkste of meest intelligente van de soort die overleefd, maar diegene die zich het meest kan aanpassen.
Dat geld voor apen, dat geld voor mensen, dat moeten kinderen in deze wereld enorm snel leren….
En ook als gastouder ” als bijzondere soort op zich” is het goed om stil te staan of we mee willen bewegen met alle ontwikkelingen in de gastouderopvang, de professionalisering, kennis over het hoé aanbieden van ontwikkelingsgericht ( cognitief, sociaal, emotioneel, kunstzinnig) activiteiten. Hoe voldoende sensitief responsief te werken, kennis over de diverse (ontwikkelings of sociale) problematiek.. zoals vandaag ook een training over TOS ( taalontwikkelings stoornis) enz enz… of willen we ” de oppas,” blijven??
Ik weet dat ik géén ” oppas” ben, maar ik voel me best wel een beetje verwant met het sociale gedrag van de apen….
Het was een mooie dag! Gob Mare Astrid Plugge bedankt!